توسعه اقامتگاه های بومگردی بدون توجه به زیرساخت ها شدنی نیست
فقط سفر: بگفته مسئولان بالاتر از سه| هزار و 700 واحد بومگردی عمدتاً در مناطق روستایی کشور ثبت شده است درحالیکه نبود توجه به زیرساخت های لازم مانند استانداردسازی جاده های روستایی، تامین انرژی، کمبود نیروی انسانی آموزش دیده، نبود نظارت کافی بر عملکرد و خدمات بومگردی ها و هر آن چه که مسافران نیاز دارند مشکلات فراوانی به گردشگران تحمیل کرده است.
به گزارش فقط سفر به نقل از ایرنا، روستاهای زیادی با طبیعت بکر و فرهنگ غنی در کشور وجود دارد که با بوجودآوردن اقامتگاه های بومگردی می توان علاوه بر توسعه گردشگری و درآمدزایی برای روستاییان از مهاجرت به شهرها جلوگیری کرد. اما اقامتگاه های بومگردی باید در مدار گردشگری مسئولانه قرار بگیرد و از مدل توسعه ای پیروی کنند که مبتنی بر ظرفیت سازی و صیانت از منابع طبیعی است.
به گفته کارشناسان گردشگری توسعه سریع و گاه بدون نظارت اقامتگاه های بومگردی در سالیان اخیر منجر به بروز چالش هایی شده است. برخی اقامتگاه ها بجای حفظ فرهنگ بومی، به سوی ارائه خدمات شبه هتلی و تزئینات فقط تجاری با عنوان بومی رفته اند و از زیست بوم فرهنگی و سنتی منطقه فاصله گرفته و برخی واحدها نیز بدون مطالعه ظرفیت برد زیست محیطی و بدون رعایت اصول ساخت و ساز، سازگار با طبیعت سبب تخریب منابع طبیعی شده اند.
متولیان امر اگر بدنبال توسعه گردشگری و بدنبال آن اقامتگاه های بومگردی در روستاها هستند باید چالش های موجود را بررسی و حل کنند و در حوزه فرهنگسازی، آموزش، تامین انرژی، ترمیم و استانداردسازی جاده های روستایی اهتمام بورزند چون با نامگذاری روزی به عنوان، روز ملی «اقامتگاه های بوم گردی» و برگزاری شتاب زده جشنواره بودمگردی های ایران که در ۳۱ اردیبهشت تا ۲ خرداد با حضور ۶۰۰ نفر و ثبت نام ۳۵۰ مسئول اقامتگاه بومگردی از سراسر کشور در استان انجام شد مشکلی حل نخواهد شد و فقط اتلاف وقت، انرژی و هزینه است.
آموزش باید سرلوحه انجمن بومگردان قرار گیرد
بهرام عنایتی یکی دیگر از دارندگان اقامتگاه بومگردی در روستای چفت سر آکند، در نزدیکی شهر ساری از توابع استان مازندران در حاشیه جشنواره اقامتگاه های بومگردی به خبرنگار ایرنا اظهار داشت: در جشنواره ملی بومگردی بجای هتل باید ما را به اقامتگاه های بومگردی می بردند تا علاوه بر کمک به اقتصاد بومگردی ها با چالش های یکدیگر مواجه و برای آن راه حل پیدا می کردیم. از طرفی در این رویداد باید از مسئولان شرکت های بیمه تامین اجتماعی دعوت و از این طریق تخفیف هایی را برای بیمه بومگردان گرفتن می کردند تا فعالان این بخش با تعرفه کمتری بتوانند تحت پوشش بیمه قرار بگیرند.
وی اضافه کرد: تا وقتی که آموزش سرلوحه انجمن بومگردی قرار نگیرد این تشکیلات ناکارآمد است. افراد زیادی در رشته گردشگری تحصیل کرده اند و کسانی هم سال ها در این راه استخوان خرد کردند باید از وجود آنها برای توسعه گردشگری استفاده و دپارتمان آموزشی در حوزه بومگردی ایجاد کرد. نباید فقط بدنبال انتخابات در انجمن ها باشند چون کار بیهوده ای است باید در انجمن کمیته هایی برای بومگردی درنظر گرفته شود بعد کمیته ها در هر استان فعال شوند.
عنایتی افزود: بومگردها باید در سامانه ثنا ثبت نام و رجیستر کنند تا اگر مشکلی در اماکن آنها رخ دهد بوسیله دوربین های مدار بسته بتوانند اقدام نمایند اما به خاطر هزینه بالایی که دارد آنها قادر نیستند در این سایت ثبت نام کنند، متولیان امر باید در این حوزه به فعالان این بخش کمک کنند.
صحبت در بومگردی با زبان مازنی و انگلیسی
این فعال گردشگری اظهار داشت: ما در اقامتگاه بومگردی فقط به زبان مازنی و انگلیسی صحبت می نماییم چون خردسالان ما نمی توانند به خوبی به زبان مادری خود یعنی مازنی صحبت کنند و در آینده گویش و فرهنگ غنی ما از بین می رود. از طرفی همه ما باید زبان انگلیسی را فرا بگیریم تا بتوانیم با مردم دنیا ارتباط برقرار نماییم و با فرهنگ آنها آشنا شویم.
عنایتی توضیح داد: اقامتگاه ما علاوه بر اسکان جنبه تفریحی آموزشی دارد در بحث آموزش در بخش خردسالان فعال هستیم و دوره های آموزشی مانند پهنه آسمان برای رصد ستارگان و دوره های آشپزی را برگزار می نماییم. همین طور برای بزرگسالان ورزش های بومی و محلی مانند آغوز بازی(گردو بازی)، زمین والیبال ساحلی استاندارد، مینی فوتبال درنظر گرفتیم.
وی افزود: در دنیا بومگردان تنها سفیران فرهنگی و بومی یک منطقه هستند که در محل زندگی خود مستقرند پس نوع نگرش ما باید بیشتر جنبه های فرهنگی داشته باشد اما در کار فرهنگی اگر مکانیزم اقتصادی وجود نداشته باشد با شکست مواجه می شود. مازندران دارای فرهنگ غنی است و از گیلان تا مازندران و گلستان با زبان طبری صحبت می کردند برای حفظ این زبان، اقامتگاه بومگردی ما پایگاهی برای گروههای مختلف که بر روی اشعار مازندرانی کار می کنند شده و برای مسافران اشعار را به زبان طبری می خوانیم.
عنایتی افزود: فضای بومگردی ما پنج هزار متر مربع است مسافران از میوه هایی که در مجموعه ما هست دیدن می کنند. در قسمتی از این فضا بصورت نمادین گندم و برنج کاشته ایم تا خردسالان با کاشت و برداشت این محصولات آشنا گردند.
اجاره اقامتگاه های بومگردی
این فعال گردشگری درباب اجاره اقامتگاه های بومگردی اظهار داشت: اجاره بر طبق هر مسافر از ۲۵۰ تا ۳۵۰ است و برخی اجاره را بر طبق کرایه سوئیت از مسافران گرفتن می کنند از طرفی در تابستان که افراد بیشتر به مسافرت می روند اجاره ها افزایش خواهد یافت تا ضرر و زیان مسئولان اقامتگاه ها در روزهای خلوت جبران شود.
عنایتی در جواب این پرسش که تبلیغات شما برای جذب توریست به چه صورت است، اظهار داشت: بیشتر فعالان این بخش به خاطر هزینه های بالای تبلیغات محیطی، که باید به شهرداری و اداره راه و شهرسازی بدهند؛ اقامتگاه خودرا بوسیله فضای مجازی و سایت های گردشگری آن هم با تعرفه ۱۵ تا ۲۰ درصد تبلیغ می کنند. برای تبلیغات کنار جاده باید سالانه حدود یک میلیارد و برای نصف بیلبورد باید نصف این هزینه را پرداخت نماییم که از توان جامعه بومگردان خارج است. بومگردی کشور بجای تشکیلات عریض و طویل یک سایت رسمی و تخصصی برای معرفی و اجاره اقامتگاه های بومگردی راه اندازی کند تا فعالان این بخش به خودکفایی برسند.
اقبال مسافران در تابستان و پاییز از بومگردی های گلستان
محمد سمیعی یکی دیگر از بومگردانان از روستای پاقلعه از توابع شهرستان رامیان در شرق استان گلستان به خبرنگار ایرنا اظهار داشت: یک مجتمع اقامتی متشکل از چند بومگردی در روستای پاقلعه دارم و علاوه بر غذاهای سنتی و خوراکیهای اورگانیک مسافران را به طبیعت گردی می برم و برای رفاه آنها بدنبال راه اندازی؛ کافی شاپ، پارک، اجرای برنامه هایی ورزشی مانند اسب سواری و دوچرخه سواری هستم.
وی در مورد میزان استقبال مسافران از اقامتگاه های بودمگردی خود توضیح داد: در تابستان و پاییز استقبال خوب است و حدود ۶۰ تا۷۰ درصد اقامتگاه های بومگردی من تکمیل می شود ولی در فصل زمستان چون روستای کوهستانی و عبور سخت می شود میزان مسافران کاسته می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب