آیا گردشگری مجازی می تواند به مشاغل محلی كمك كند؟
به گزارش فقط سفر خراسان رضوی با تأثیر شدید بیماری همه گیر کووید- ۱۹ بر صنعت توریسم جهانی، گردشگری مجازی (استفاده از حقیقت مجازی برای فعالیتهای گردشگری) بعنوان راهکار نجات آژانس های مسافرتی از این بحران عنوان شد، اما متاسفانه برای مشاغل محلی در مقاصد گردشگری راهکار مناسبی نبوده است.
به نقل از کانورسیشن، تصور کنید، از راه لپ تاپ یا گوشی هوشمند می توانید به سادگی از روی کاناپه به سواحل زیبای لومبوک در شرق اندونزی سفر کنید. هم اکنون، گردشگران می توانند در خانه بمانند و صوت های عرضه شده از جانب آژانس های گردشگری برای معرفی مکان های گردشگری را گوش کرده و تصاویر آنها را مشاهده کنند.
محدودیت های سفر در چندین کشور برای کنترل شیوع کرونا سبب کاهش ۷۳۰ میلیارد دلار درآمد صادراتی گردشگری بین المللی شده که بیشتر از هشت برابر ضرر ناشی از بحران اقتصادی و مالی جهانی سال ۲۰۰۹ است.
سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) گزارش کرد که ورود گردشگران بین المللی در ماه آگوست ۲۰۲۰ نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۱۹، ۷۹ درصد کاهش یافته و حدود ۷۰۰ میلیون ورودی کمتر شده است. کشورهای مختلف جهان برای کمک به جبران این روند نزولی از گردشگری مجازی بهره برده اند و محققان دریافتند که گردشگری مجازی به حفظ علاقه گردشگران کمک می نماید.
گردشگری مجازی طی همه گیر شدن بیماری کووید، روشی برای حفظ علاقه گردشگران به مقصد است و همینطور می تواند برای این صنعت (راهنماهای تور و فروشگاه های سوغاتی) درآمد کسب کند.
در ژاپن، دولت متروپولیتن توکیو تورهای آنلاین مکان های دیدنی در پایتخت ژاپن عرضه می دهد. با این حال، گردشگری مجازی نه بعنوان جایگزین گردشگری متداول افراد، بلکه برای حفظ علاقه گردشگران در طول همه گیری تا زمان بهترشدن اوضاع خواهد بود، اما چگونه مشاغل محلی را کنار نگذاریم؟
مطابق روند جهانی، تعداد توریستهای خارجی که از اندونزی بازدید می کنند با کاهش ۸۸.۹ درصدی در ماه سپتامبر به ۱۵۳ هزار و ۴۹۸ نفر نسبت به یک میلیون و ۳۸ نفر در مدت مشابه سال قبل رسیده است. در اندونزی، دولت و بنگاه های خصوصی برای کمک به حفظ علاقه گردشگران به گردشگری مجازی روی آورده اند.
در این دوران، برگزاری رویدادهای مختلف گردشگری مجازی مانند جشنواره ژئوتوریسم (زمین گردشگری) حائز اهمیت شده و پورتال مسافرتی اندونزی (Traveloka) برای مقاصد محلی و خارج از کشور تجربه های گردشگری مجازی عرضه کرده است. بعضی از تورهای مجازی مجانی هستند، اما تور همراه با راهنما هزینه دارد و می تواند منبع درآمد برای شرکت ها و راهنمایان تور باشد.
گزارش ها نشان داده است که بعضی از شرکت ها برای مثال آژانس گردشگری محلی در جاکارتای غربی، اندونزی (Jakarta Good Guide) در این حوزه موفق بوده و توانسته در هر تور، ۱۰۰ نفر را جذب نماید.
با این وجود، این روش اشکالاتی دارد. بعنوان مثال، گردشگران نیازی به رزرو هتل و استفاده از خدمات غذا ندارند و این مورد سبب کاهش هزینه های گردشگری خواهد شد و همینطور تجربیات و احساسات گردشگران از مکان ها در گردشگری مجازی نسبت به گردشگری مرسوم کاسته می شود.
در حالت ایده آل، گردشگری مجازی نه تنها مقاصد گردشگری بلکه صنایع دستی منطقه را هم ارتقاء می دهد، اما بستگی به این دارد که آژانس های مسافرتی برای پشتیبانی از فروشندگان محلی این مکان ها را برای خرید سوغاتی تبلیغ کنند. برای مثال، برگزارکنندگان جشنواره ژئوتوریسم می توانند از این روش استفاده کنند.
همینطور آژانس های مسافرتی می توانند با فروشندگان محلی ارتباط برقرار کرده و صنایع دستی آنان را جمع آوری و این سوغاتی را برای بازدیدکنندگان از راه وبسایت های آژانس مسافرتی تبلیغ کنند.
در حالیکه آژانس های مسافرتی با گردشگری مجازی می توانند در این حوزه اندکی موفق باشند، اما هنوز این مزایا برای فروشندگان محلی بسیار چشم گیر نیست و دولت ها باید به دنبال نوآوری های بیشتری در صنعت جهانگردی باشند چونکه شیوع این بیماری همچنان ادامه دارد.
منبع: onlytravel.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب