کاهش 86 درصدی درآمد گردشگری خارجی
فقط سفر: مدرس و پژوهشگر حوزه گردشگری اظهار داشت: صنعت گردشگری پس از سه سال رکود و ورشکستگی دوران کرونا شبیه دونده ای است که در یک سانحه تصادف پاهایش شکسته و توان راه رفتن را هم از دست داده است؛ البته روند درمان و توان یابی شروع شده و آرام آرام می خواهد روی پای خود بایستد و حرکت کردن را شروع کند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، حدود سه سال است که از شیوع ویروس کرونا در جهان می گذرد، آنچه پیش و بیش از همه چیز متوقف گردید سفر و گردشگری ست، صنعتی که در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ و قبل از کرونا گوی سبقت را از صنایع درآمدزایی چون نفت و پتروشیمی، خودروسازی و ارتباطات می ربود تا به سقف صنعت درآمدزای جهان برسد، اما کرونا تار و پود آنرا در هم پیچید، دفاتر خدمات تعطیل شد، حمل و نقل و ایرلاین های هوایی زمین گیر و راهنمایان گردشگری بیکار شدند و در کمتر در از دو سال خسارت چند تریلیون دلاری روی دست بازار گردشگری گذاشت و این صنعت پیشرو و پویا را به صنعتی نحیف و در کما فرو رفته تبدیل کرد.
البته آنچه گردشگری را به صنعتی جذاب تبدیل نموده است تاب آوری در موج سهمگین بحران هاست، خیلی از صاحب نظران و فعالان گردشگری معتقدند کمتر از پنج سال این صنعت به جایگاه خود در پیش از کرونا باز می گردد، بااینکه یک رویکرد جهانی و هماهنگ برای انتقال تجربه میان زنجیره به هم پیوسته صنعت گردشگری برای احیای آن در جهان شکل گرفته است، اما تا یک دهه آثار منفی آن که عمدتاً ترس و اضطراب روانی گردشگران از سفر به مناطق دورتر است باقی خواهد ماند. در همین چارچوب با ندا زرندیان مدرس دانشگاه و پژوهشگر حوزه گردشگری پیرامون تاثیرات کرونا بر گردشگری و راه های برون رفت از بحران رکود آن به گفت و گو نشسته ایم.
احیای گردشگری تا سال ۲۰۲۴ طول می کشد
زرندیان در گفت و گو با خبرنگار گردشگری ایرنا گفت: بر اساس گزارش سال ۲۰۲۱ سازمان های جهانی، گردشگری بین المللی در جهان در سال ۲۰۲۰ نسبت به سال اول کرونا حدود ۴درصد رشد داشته است، اما همچنان یک شکاف بزرگ و اختلاف ۷۲ درصدی با گردشگری بین المللی در سال پیش از شیوع ویروس کرونا (سال ۲۰۱۹) وجود دارد، یعنی در سطح جهانی بااینکه احیای صنعت گردشگری شروع شده، اما فاصله بسیاری با دوران رونق گردشگری در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ وجود دارد.
گردشگری به دونده ای شبیه است که در یک سانحه تصادف مصدوم شده و پاهایش شکسته تا جایی که حتی توان راه رفتن هم ندارد؛ البته پزشکان به بهبود او امید دارند و روند درمان شروع شده است، وی در ابتدای درمان اساسا نمی تواند روی پای خود بایستد یا به خوبی راه برود، به کمک نیاز دارد و باید توان یابی شود. صنعت گردشگری جهان چنین وضعیتی دارد، پس از دوسال رکود و ورشکستگی، آرام آرام می خواهد روی پای خود بایستد و حرکت کردن را شروع کند، شرایط دشوار است.
تا مدت ها سفر به مقاصد نزدیک اولویت نخست گردشگران قرار می گیرد، گردشگران سفر به محیط های باز و مناطق طبیعی را انتخاب می کنندزرندیان گفت: حدود ۶۳ درصد از صاحب نظران گردشگری در یک نظرسنجی معتقدند تا سال ۲۰۲۴ طول می کشد تا صنعت گردشگری به وضعیت دوران رونق قبل از کرونا برسد، اما همین برآورد هم برمبنای شرایط فعلی افول بیماری، روند واکسیناسیون جهانی، شرایط اقتصادی جهان است.
مدرس رشته گردشگری حوزه گردشگری توضیح داد که سازمان های بین المللی سفارش های مختلفی برای احیای صنعت گردشگری در عبور از بحران کرونا ارائه کرده اند. تحقیقات هم نشان میدهد تا مدت ها سفر به مقاصد نزدیک اولویت نخست گردشگران قرار می گیرد، حتی گردشگران طبیعت گردی را ترجیح می دهد و سفر به محیط های باز و مناطق طبیعی را انتخاب می کنند. مطالعات نشان می دهد که حساسیت و اهمیت و ضرورت ایمنی و بهداشت موجب افزایش هزینه سفر و گردشگری می شود.
وی گفت: توسعه فناوری و نظام دیجیتال در صنعت خدمات در دوران کرونا و افزایش استفاده از ابزارهای هوشمند در سطوح مختلف جامعه در سه سال اخیر منجر به توسعه خدمات الکترونیک هم شده است؛ صنعت گردشگری هم به شدت تحت تاثیر این تحولات قرار گرفته است، و در سالهای آتی استفاده از ابزارهای خدمات الکترونیک در عرضه و تقاضا گردشگری رشد چشم گیری خواهد داشت.
کاهش ۴۴ درصدی کاهش درآمد گردشگری داخلی در سال اول کرونا
زرندیان توضیح داد: باتوجه به نبود یک سیستم آماری دقیق و جزئی و البته نبود حساب های اقماری گردشگری (TSA) بصورت دقیق، نمی توان خسارت های کرونا به صنعت گردشگری ایران را برآورد کرد، اما یک برآورد تقریبی و کلی نشان میدهد در فاصله سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ (سال ۱۳۹۹/سال اول کرونا) درآمدهای گردشگری ورودی ایران حدود ۸۶درصد و درآمد گردشگری داخلی ۴۴ درصد کم شده است.
مدرس و پژوهشگر حوزه گردشگری به بررسی های انجام شده روی صنعت گردشگری کشورها در مناطق مختلف جهان در پساکرونا اشاره نمود و اظهار داشت: در این مناطق بازگشت به شرایط عادی گردشگری از توسعه گردشگری داخلی شروع شده، عموما اولویت سیاستگذاری در این کشورها بر توسعه گردشگری داخلی و سپس به گردشگری خارجی (ورودی) قرار گرفته است؛ ما هم باید همین مسیر را در نظر بگیریم، که البته تقاضا و حجم سفر در روزهای نوروز ۱۴۰۱ نشان داد که این تحرک در گردشگری داخلی کشور ما به وجود آمده است. درباره گردشگری خارجی هم باید اولویت در جذب توریست خارجی از کشورهای همسایه و کشورهایی که اشتراکات فرهنگی، فکری، تاریخی و تمدنی داریم، قرار داده شود.
در سال اول کرونا درآمدهای گردشگری ورودی ایران حدود ۸۶درصد و درآمد گردشگری داخلی ۴۴ درصد کاهش یافتزرندیان به ضرورت پشتیبانی از کسب وکارهای صنعت گردشگری اشاره نمود و اضافه کرد: قسمتی از این مشاغل در دوران کرونا لطمه جدی دیده اند و بخش دیگر هم کسب وکارهای نوین و نوپا هستند، دراین زمینه هم قوانین خوبی وجود دارد و هم در بودجه های سالانه ردیف ها و تبصرهای مناسبی در نظر گرفته شده است.
مدرس و پژوهشگر حوزه گردشگری اظهار داشت: مهارت آموزی و آموزش محور بسیار مهمی در توسعه گردشگریست که در دوران رکود کرونا مورد توجه فعالان و مدیران صنعت گردشگری قرار گرفت، این آموزش ها بر دو محور فناوری اطلاعات و توانمندسازی برای کارآفرینی است، که لازم است برنامه ریزان صنعت گردشگری روی این دو محور تمرکز کنند. فناوری و نوآوری بخش خدمات دهنده گردشگری در دوران کرونا بسیار متحول شد، البته در لایه های مختلف جامعه در سنین پایین (کودکان و نوجوانان) هم استفاده از فناوری تقویت شد.
زرندیان معتقد است: رویکردها به صنعت گردشگری چه در نظام برنامه ریزی چه در بین علاقه مندان به گردشگری تغییر خواهد کرد؛ در همین چارچوب باید به پایدارسازی صنعت گردشگری توجه گردد، حالا که گردشگری پس از یک دوره اغما و رکود مجدد احیا می شود، فعالان این حوزه بهتر است قواعد و اصول استاندارد را از همین ابتدا بازنگری کنند و حرکت کردن چه در بعد اقتصادی و چه از منظر فرهنگی و اجتماعی در این عرصه را طبق یک استاندارد مورد قبول پایه ریزی و برنامه ریزی کنند.
منبع: فقط سفر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب