روایت جالب یك استرالیایی از سفر به ایران
فقط سفر: یك گزارشگر استرالیایی كه به تازگی به ایران سفر كرده، خاطرات خود از این سفر را منتشر نمود.
به گزارش فقط سفر به نقل از ایسنا، «فرارو» به نقل از نیوزیلندهرالد نوشت: روهان اسمیت گزارشگر وبگاه خبری نیوز دات كام ای یو كه در حال قدم زدن در خیابانی در یك شهری كه قبلا هیچگاه به آنجا نرفته بود، ناگهان توسط یك غریبه كنار كشیده شد. چند ساعت بعد، دیدگاه او درباره ایران تغییر یافت.
اسمیت درباره سفرش به ایران نوشت: هوا تاریك شده بود. در كنار یك خیابان شلوغ بودم كه دستی آستین مرا گرفت. من در جست وجوی غذا در یكی از مناطق مركزی ایران، بی هدف در حال قدم زدن بودم؛ شهری كه هیچگاه قبلا به آن نرفته بودم؛ جایی كه پیدا كردن یك وعده غذای ساده در آن غیرممكن به نظر می رسید. حتما شبیه گمشده ها بودم.
مردی كه در دهه هفتم عمرش بود مرا كنار كشید و غافلگیرانه با زبان سلیس انگلیسی از من پرسید اهل كجا هستم، دنبال چه می گردم و آیا او می تواند به من كمك كند؟ او مشتاق كمك كردن بود و من مشتاق تر بودم كه به او اجازه دهم كمك نماید. ما در كوچه پس كوچه ها پرسه زدیم تا اینكه به یك ساختمان خاموش رسیدیم. شامی در كار نبود. رستوران در شب بسته بود اما چند حرف سریع به زبان فارسی آن را باز كرد. من جوجه و سبزیجات خوردم. تلاش كردم یك نوشیدنی محلی را هضم كنم؛ یك نوشیدنی كه از ماست و چیزهای دیگر تولید شده كه فقط خدا می داند چیست! سپس صورتحساب را دریافت كردم. چیزی كمتر از هشت دلار بود. با این حال، او پیشنهاد كرد كه (به جای من) پرداخت كند. سخاوتمندی او غیر منتظره بود.
چیزهای زیادی درباره ایران غیرمنتظره است. ایران یك محیط خصمانه نیست؛ آنطور كه اغلب استرالیایی ها تصور می كنند. چندی بعد، در منزل او به اتفاق همسر و پسرش چای نوشیدیم. من شوكه شده بودم كه این چقدر «غیرایرانی» است. همسر او با لبخند، میوه و شیرینی تعارف كرد. در خلال چند هفته كه در ایران بودم، این نخستین زنی بود كه او را بدون روسری دیدم. وی در كنار خانواده راحت بود. پسرش به شكلی حامی دونالد ترامپ است (او از ذكاوت تجاری این مرد تجلیل می كند)؛ پسری كه علی رغم ممنوعیت قانونی موسیقی زنده، آهنگ های دانس الكترونیك می سازد و با اینكه فیسبوك و توییتر فیلتر هستند، از آنها استفاده می نماید.
جنتلمن پیر كه در خیابان به من پیشنهاد كمك كرد، اكنون بر اجرای آهنگ فرانك سیناترا خواننده آمریكایی روی دستگاه قدیمی اش برای من اصرار می كند. او هوادار پروپاقرص آهنگ مای وی از فرانك سیناترا است. همزمان با اجرای این آهنگ به صورت مكرر حركات موزون از خود نشان داده است.
او و خانواده اش به من درباره ایران گفتند؛ كشوری كه عاشق آن هستند؛ اما دارای مشكلات عمیقی است. گویی آنها منتظر بودند چیزی را از سینه هایشان خارج كنند: مكالمه ای كه آنها نمی توانستند علنا با همسایگانشان داشته باشند.
اسمیت در ادامه با اشاره به گله مندی این خانواده نوشته كه این چیزی نبوده كه فكر می كرده در ایران پیدا كند؛ با این حال به او كمك كرده تا بفهمد چرا اكنون اوضاع در حالتی كه آن را نزاع توصیف كرده قرار دارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب