جزئیات بیمه راهنمایان و پاسخ به چند ابهام
به گزارش فقط سفر همزمان با رفع چالش بودجه بیمه راهنمایان گردشگری، بحث ها بر سر انتخاب ۲ هزار راهنما برای بیمه، از بین ۱۲ هزار و ۸۱ راهنمایی که کارت دارند، بالا گرفته است. از طرفی معیارهایی که برای انتخاب این دو هزار نفر تعیین شده، سبب طرح ابهام و سوال هایی شده است.
اسماعیل برات ـ معاون اداره کل نظارت و ارزیابی خدمات میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در گفتگو با ایسنا تلاش کرد به این ابهام ها و سوال ها پاسخ دهد. او ما وقع بیمه راهنمایان گردشگری را اینطور تشریح کرد: بیمه راهنمایان گردشگری موضوعی است که نزدیک به پنج شش سال به صورت مستمر در معاونت گردشگری پیگیری می کند، راهنمایان گردشگری بعنوان فعالان شاغل در گردشگری جایگاه ویژه ای دارند، به لحاظ این که مستقیم با توریست در تماس هستند و در هر شرایطی، از زمان ورود به کشور تا خروج، همواره در کنار توریست قرار دارند. به خاطر همین نقش مؤثر، از راهنمای گردشگری بعنوان سفیر یاد می شود. برای همین باید مورد حمایت قرار گیرد، بخصوص آن که در میان سایر فعالان گردشگری صدمه پذیرترند. مبحث بیمه هم در همین چارچوب پیگیری شده است.
برات درباره فرآیند پیگیری بیمه، توضیح داد: مکاتباتی با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان تأمین اجتماعی داشتیم که هیچ کدام به نتیجه نرسید؛ چون که پرداخت حق بیمه به بودجه نیاز داشت، باید درصدی از حق بیمه را دولت پرداخت می کرد. فکر کردیم مبحث را از راه نمایندگان مجلس دنبال نماییم. در نهایت سال قبل با پیگیری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و تشکل های خصوصی راهنمایان، نمایندگان مجلس بند ۲۶ تبصره ۱۴ قانون بودجه ۱۳۹۹ را تصویب کردند و قرار شد دولت از محل هدفمندی یارانه ها، نسبت به پرداخت حق بیمه ۲ هزار راهنمای گردشگری اقدام نماید.
وی ضمن اشاره به اجرا نشدن این قانون تا کنون، اظهار نمود: همزمان با شروع سال ۱۳۹۹ مبحث را از سازمان برنامه و بودجه پیگیر شدیم. در قانون بودجه سهم دولت از حق بیمه ۲ هزار راهنمای گردشگری مشخص نشده بود. جلسات گوناگونی هم با وزارت کار و سازمان برنامه و بودجه داشتیم اما به نتیجه نرسیدیم، آنها هم تفسیرهای خویش را داشتند. به هر حال هم سازمان تأمین اجتماعی به دولت بدهکار بود و از چنین مصوبه ای استقبال نمی کرد، هم سازمان برنامه و بودجه که با محدودیت اعتبار و بودجه مواجه بوده است.
برات افزود: در مهرماه ۹۹، وقتی دیدیم از راه این جلسات به نتیجه نمی رسیم، مبحث را از معاونت قوانین مجلس پیگیر شدیم که نظر مشورتی دادند دولت باید ۲۰ درصد از سهم بیمه دو هزار راهنمای گردشگری را بپردازد. فکر می کنم معیارشان برای تعیین این میزان سهم، بیمه هنرمندان صنایع دستی بود.
وی ادامه داد: با حذف این مانع، بار دیگر مصوبه به سازمان برنامه و بودجه ابلاغ گردید که آذرماه ۹۹، تایید بیمه دو هزار راهنمای گردشگری آمد. گام بعدی را وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با معرفی دو هزار نفر از بین ۱۲ هزار راهنمای گردشگری باید بردارد. ازاین رو باید شاخص هایی را تعیین می کردیم تا بر آن اساس غربالگری را انجام دهیم. در همین چارچوب جلسه ای با نمایندگان کانون انجمن های صنفی راهنمایان سراسر کشور و جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی و دستگاههای ذی ربط برگزار شد، پیشنهادهایی داد شد که تک تک آنها را به بحث گذاشتیم و به جمع بندی رسیدیم.
معاون اداره کل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری با بیان اینکه این شاخص ها به همه استان ها ابلاغ گردیده و آنها موظفند با درنظر گرفتن تمام این معیارها، راهنماها را معرفی کنند، درباره شاخص ها و معیارهای انتخاب آن دو هزار راهنما، اظهار داشت: راهنمایان گردشگری با «سه سال» سابقه فعالیت مستمر و فعال، بدون سابقه بیمه اجباری، با حداقل ۲۵ سال و حداکثر ۵۰ سال سن، در اولویت بیمه قرار دارند. علاوه بر این راهنمایان بین المللی یعنی ورودی کارها و پس از آنها راهنمایان داخلی، در اولویت انتخاب برای بیمه قرار دارند. همینطور کارت راهنمای گردشگری در سه سال گذشته (۹۹-۱۳۹۷) باید تمدید شده و دارای اعتبار باشد. راهنمایان گردشگری ساکن در استان های محروم برای بیمه اجتماعی هم در اولویت قرار دارند.
برات به تشریح علل این اولویت ها با عنایت به انتقادها و اعتراض هایی که به بعضی از این بندها از جانب راهنمایان گردشگری وارد شده است، توضیح داد: سه سال سابقه کاری از این نظر تعیین شده که به هر حال ما باید جلوی افرادی که صرفاً به بهانه بیمه، دوره راهنمای گردشگری را می گذارنند اما قرار نیست در این عرصه فعال شوند را بگیریم. سنجش راهنمای فعال هم طبق گزارش تورهای اجرا کرده، انجام می شود و لزوما تمدید کارت و سه سال سابقه، معیار انتخاب نیست. بررسی ها مشخص کرده که برخی، کارت راهنمای گردشگری دارند و هر سال هم تمدید کرده اند اما یک گزارش از تور ارسال نکرده اند، این افراد نمی توانند در اولویت بیمه باشند.
او درباره تعداد راهنمایان فعال اظهار داشت: بررسی های ما نشان داده است از بین حدود ۱۲ هزار داری کارت بیشتر از هشت هزار راهنما، هر سال به صورت مستمر کارت خویش را تمدید کرده اند و بقیه با وقفه رجوع داشته اند. با این وجود سند فعالیت هر راهنما، گزارش هایی است که در انتها هر تور ارسال کرده است.
معاون اداره کل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری درباره اولویت نداشتن سابقه بیمه الزامی با عنایت به این که بعضی از راهنمایان چند سالی است از بیمه خویش فرما و یا الزامی استفاده می نمایند، توضیح داد: این بند در ارتباط با افرادی است که در ارگان های دولتی یا شرکتهای خصوصی و حتی در دفتر خدمات مسافرتی بعنوان کارمند کار می کنند و بیمه دارند. با عنایت به جمعیت زیاد راهنمایان بدون بیمه، این افراد نمی توانند در اولویت باشند. برای رفع ابهام درباره این بند، لازم به توضیح است که گروهی از راهنمایان سال هاست با پرداخت سهم کامل، از بیمه خوش فرما یا الزامی استفاده می نمایند، با احراز این مورد و در صورت داشتن سایر معیارها، این دسته از راهنمایان هم می توانند در اولویت بیمه تأمین اجتماعی قرار گیرند و منعی برای اعلام اسامی آنها منعی ندارد.
برات در توضیح علل تعیین شروط سنی برای بیمه، اظهار داشت: دلیل آن که حداقل سن ۲۵ سال تعیین شده آن است که طبق آئین نامه مصوب هیات وزیران در سال ۱۳۹۴ کمترین سن برای راهنمای گردشگری ۲۲ سال است که با احتساب سه سال سابقه فعالیت مستمر، حداقل سن برای بیمه ۲۵ سال درنظر گرفته شده است. شاخص حداکثر ۵۰ سال سن هم با عنایت به قوانین و محدودیت های سن بیمه در سازمان اجتماعی تعیین شده است. البته اگر راهنمایان در این سن، سوابق بیمه خویش فرما داشته باشند می توانند در اولویت این بیمه قرار گیرند و بیمه جدید در ادامه بیمه قبلی آنها قرار خواهد گرفت. قانون حداکثر سن بیشتر مشمول افرادی است که تا کنون هیچ نوع سوابق بیمه ای نداشته اند.
او ضمن اشاره به بررسی سوابق تمدید کارت راهنمایانی که در اولویت بیمه تأمین اجتماعی قرار می گیرند، اظهار نمود: مواردی وجود دارد که پنج شش سال برای تمدید کارت رجوع نکرده اند و در یک سال، بنا به الزامات و نیازها کارتشان را تمدید کرده اند، یقینا چنین افرادی فعالیت مستمر بعنوان راهنمای گردشگری ندارند و نباید در اولویت قرار گیرند.
وی افزود: با عنایت به محدودیتی که برای بیمه راهنمایان درنظر گرفته شده ما باید این ظرفیت را در سرتاسر کشور توزیع نماییم. ازاین رو به هر استان، با عنایت به جمعیت راهنمایان کارت دارِ فعال، سهمیه ای اختصاص داده شده است. مثلا استان تهران بیشترین جمعیت راهنما را در کشور دارد و پس از آن استان هایی مثل فارس، اصفهان، آذربایجان شرقی، خراسان رضوی و... و یا مناطق محروم که در اولویت قرار گرفته اند، این شرایط در تعیین آن سهم تأثیر دارد. بطور قطع بعد از معرفی راهنمایان در اولویت توسط استان ها، نظر تشکل های خصوصی دریافت می شود؛ چون که امکان دارد این تشکل ها افراد در اولویتی داشته باشند که در لیست استان ها نباشند. حتما تمام مراحل انتخاب راهنمایان گردشگری با نظر بخش خصوصی و هر دو تشکل موجود، پیش می رود تا عادلانه رفتار شود.
او درباره علل واگذاری انتخاب راهنمایان مشمول بیمه به ادارات میراث فرهنگی و گردشگری استان ها، توضیح داد: مرجع صادرکننده کارت راهنمایان گردشگری این ادارات هستند و متولی امر محسوب می شوند. ما از استان ها خواسته ایم برپایه این شاخص ها، راهنمایان در اولویت را شناسایی و معرفی کنند اما در نهایت، این لیست با نظر تشکل ها بررسی می شود.
برات درباره در اولویت بودن راهنمایان بین المللی توضیح داد: برپایه تعریف موجود راهنمای بین المللی شخصی است که با توریستهای خارجی در ایران همراه می باشد، هرچند تعریف بین المللی، راهنمایان خروجی کار را هم در برمی گیرد، اما اولویت بیمه، دسته اول هستند و در ادامه راهنماهای که تور داخلی اجرا می کنند و پس از آنها اگر ظرفیت وجود داشت، راهنمایی که گردشگران ایرانی را در سفرهای خارجی همراهی می کند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب