آتش سوزی روال طبیعی محوطه های تاریخی می شود؟
آتش به جان هگمتانه افتاد
به گزارش فقط سفر فعالان و رسانه های محلی همدان در طول هفته گذشته با انتشار تصاویری از بلند شدن علف های هرز در هگمتانه پیشبینی آتش گرفتن علف ها را كرده بودند؛ هشداری كه باز هم میراث فرهنگی آنرا جدی نگرفت و شعله های آتش بار دیگر هگمتانه را سوزاند.
به گزارش فقط سفر به نقل از ایسنا، بنظر می رسد متولیان میراث فرهنگی همدان و هگمتانه عادت کرده اند که وجین کردن علف های هرز این محوطه ی تاریخی را با آتشی که گرمای هوا به جانِ علف ها می اندازد از سر باز کنند و شاید بنا بر این هم تا کنون هیچ یک از هشدارهای باستان شناسان و صدمه هایی که به مرور این محوطه ها وارد می شود را جدی نمی گیرند!
حالا قسمتی از زمین های هگمتانه ی تاریخی بار دیگر در گرمای آتش سوخت؛ هر چند مالمیر - مدیر کل میراث فرهنگی همدان - ابراز خوشی کرده که هیچ کس در این اتفاق صدمه ندید اما گویا توجهی به صدمه ای که در طول زمان و با بیش از اندازه تکرار شدن این اتفاق به محوطه ی تاریخی هگمتانه که هنوز باستان شناسان فرصتِ بررسی و مطالعه ی دست کم قسمتی از آنرا نداشته اند، ندارد، بنا بر این هم اعلام نموده که «امروز - جمعه ۱۶ خرداد - آتش سوزی در تپه هگمتانه در کنار موزه این سایت روی داد که به سبب صخره ای بودن و رسیدن سریع نیروهای آتش نشانی خسارت چندانی وارد نشده است.»
هر چند خبرنگار ایسنا کوشش کرد در تماس با علی مالمیر - مدیر کل میراث فرهنگی، گرشگری و صنایع دستی استان همدان، وضعیت این محوطه و اقداماتی که تا کنون برای جلوگیری از وقوع آتش سوزی در این فصل از سال در هگمتانه رخ می دهد را جویا شود، اما موفق به صحبت با وی نشد، اما حسین زندی - فعال میراث فرهنگی همدان از برخی اقدامات انجام شده از طرف میراث فرهنگی در این محوطه آگاهی داد.
میراث فرهنگی سمِ ضد علف پاشید/نقش شهرداری و زیباسازی چه می شود؟
او به ایسنا می گوید: طبق صحبت هایی که شنیدم میراث فرهنگی استان در ابتدای سال با پاشیدن سمِ ضد علف تلاش خویش را برای جلوگیری از رشدِ علف های هرز کردو این اقدام موجب شد که اگر در سال های گذشته این علف ها حدود 50 سانتی متر رشد می کردند، سال جاری رشد آنها به شش تا هفت سانتی متر رسید.
وی با تاکید بر این که همه ی مشکل رشدِ علف های هرز در هگمتانه نیستند، ادامه می دهد: از طرف دیگر حضور و رفت وآمد معتادان در اطراف نرده های بیرونی هگمتانه، ته سیگارها و زباله هایی که دستفروش های این محوطه و آهن فروش ها در داخل این محوطه ی تاریخی می ریزند هم می توانند عاملی برای شعله ور شدن علف های هرز باشند.
او با بیان این که قسمتی از محوطه ی هگمتانه که معمولا آتش می گیرد در اختیار میراث فرهنگی و قسمتی از جزو زمین های شهرداری است، می افزاید: دور این محوطه ی تاریخی یک دیواره و نرده هایی آهنی است که مردم عادی، معتادان، دستفروش ها و شاغلان آهن فروش در حریمِ هگمتانه زباله های خویش را درون آن محوطه می ریزند و هر قدر که میراث فرهنگی آنها را جمع اوری می کند، اما باز هم فایده ای ندارد و این کار تکرار می شود.
زندی به حرکتِ سریعِ میراث فرهنگی پس از آغاز آتش سوزی برای تماس با آتش نشانی اشاره می کند و می گوید: وقتی میراث فرهنگی همه تلاش خویش را برای جلوگیری از این اتفاق انجام می دهد، اما نهادی مانند شهرداری و سازمان زیباسازی که در نظافت شهر دخیل هستند، کم کاری می کنند، نباید توقع کم شدنِ چنین اتفاقاتی را در محوطه های تاریخی داشت.
سال قبل محمدرحیم صراف - عتیقه شناس هگمتانه - در گفت و گو با ایسنا، آتش سوزی در این محوطه را بد ارزیابی کرده و گفته بود که «آتش سوزی ها به مرور به آثار محوطه صدمه می زند، صدمه به محوطه هایی که هنوز بررسی دیرینه شناسی نشده اند از یک سو و از طرف دیگر، دودِ آنها به محوطه های تاریخی که از دل خاک بیرون آمده اند هم زیاد است. میزان صدمه ها بستگی به درجه ی حرارت آتش و مدت زمان آن دارد، که چه میزان به زیرزمین نفوذ می کند، حتی ممکنست در یک نقطه یافته های دیرینه شناسی را از بین ببرد. هر چند در نقاط مختلف هگمتانه فاصله ی یافته های دیرینه شناسی در هر منطقه تا سطح زمین متفاوت می باشد و در یک نقطه بین ۴۰ تا ۵۰ سانتی متر و در نقطه ی دیگر ممکنست این فاصله به چند متر برسد.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب