خانه باستان شناسان به مرور خالی می گردد
فقط سفر: یك دیرینه شناس پیشكسوت می گوید: خانه باستان شناسان به مرور در حال خالی شدن است؛ با درگذشت هر كدام از باستان شناسان یعنی افرادی كه ما را تا این جای تاریخ آورده اند، این خانه خالی تر می گردد.
ناصر نوروززاده چگینی، درگذشت محمدیوسف كیانی ـ دیرینه شناس پیشكسوت ـ را كه ۱۳ خرداد امسال، در سن هشتاد سالگی درگذشت، نمونه ای از خالی شدن خانه باستان شناسان می داند و به خبرنگار ایسنا اظهار می كند: پول را می توان چیزی دانست كه بازیابی آن آسان است، می گویند چرك دست است و باد آورده؛ اما اخلاق نه به معنای امروزی، بلكه اخلاقی كه در زبان فارسی به ادب خلاصه شده و همه وجوه زندگی انسان را دربرمی گیرد را دیگر هر كسی به همراه خود ندارد.
وی بیان می كند: چیزهایی كه ما را یك ایرانی نه بعنوان قوم، بلكه بعنوان فرهنگِ ایرانی در دنیا شناسانده و همه ی مكتوبات آن، چه به صورت نوشتاری و چه بصری، از گذشته ما باقی مانده اند، همگی بر این وجه درونی انسانِ ایرانی كه در حال خالی شدن است، دلالت می كند.
او نمونه ی بارز این اتفاق را به نسبت وضعیت آب های زیرزمینی مثال می زند و می گوید: با بیرون كشیدن این آب ها از دل زمین در وضعیت كنونی كمبود آب، به مرور زمین فرونشست می كند. در دیرینه شناسی هم ما با این مسائل مواجه هستیم، زمین ها و دشت های فراخ ما نشست می كنند و رخنه هایی كه یك روز آب در آن جمع می شد و حیات آینده انسان ها را كامل می كرد به مرور در حال خالی شدن است، آب هم كه در آن رخنه ها نباشد، فشار زمین سبب شكستِ آن می گردد و وقتی كه می شكند دیگر رخنه ای نمی ماند كه آب در آن جمع شود.
وی اضافه می كند: این اتفاق درست مشابه حضور باستان شناسان پیشكسوت و فعالیت هایشان در طول سال های گذشته در كشور است كه با رفتن شان به مرور فعالیت های مشابه دیگر رخ نمی دهد و این فرونشست صحنه ی گسترده زمین از حضور این افراد عمیق تر می گردد.
نوروززاده چگینی تاكید می كند: واقعیت این است كه هم اكنون عرض زندگی مان را پوشش نمی دهیم. یك فایل ده مگابایتی داریم كه به سرعت دانلود می شود، اما اگر فایلی ۶۰ گیگیابایتی را برای دانلود فعال نماییم، احیانا نصف روز دانلود به زمان نیاز دارد، عرض زندگی انسان همین طور است، وقتی عرض زندگی انسان زیاد شود، زندگی آن در دنیا طولانی می شود، ازاین رو دیگر احساس نمی نماییم كه زمان می گذرد، چون آن عرض، انسان را نگه داشته است.
وی با اشاره به شعار ایكوموس جهانی برای ۲۰۱۸ در خصوص «میراث برای نسل ها» می گوید: ما می توانیم با كارهایمان زندگی خویش را از آن چه كه در اعتبار زمان بوده، طولانی تر نماییم و زندگی را در اعتبار درونی خود به آینده انتقال دهیم؛ اتفاقی كه حتی باید به حضور باستان شناسان پیشكسوت هم ارتباط داده شود.
چگینی با بیان این كه حاصل همه اتفاقات در حال رخ دادن در یك جامعه غیرمتعارف و ناهنجار، به گذشته مرتبط نیست، ادامه می دهد: تكیه دادن به صندلی كه پشتی نداشته باشد با آرامش امكان پذیر نیست؛ ازاین رو پشتی صندلی باید حفظ شود، درست مانند این اتفاق كه هرچه به آینده مربوط است هم باید حفظ شوند چون ما خویش را جدا از آینده نمی بینیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب