كشف گورهای اسلامی در استقرارگاه اشكانی
به گزارش فقط سفر «سومین فصل كاوش محوطه «سوغانلو ۴» در حوضه سد كانی سیب پیرانشهر به شناسایی مجموعاً ۱۰ فضای معماری و گورهایی با تدفین های متعلق به دوره اسلامی منجر گردید.»
به گزارش فقط سفر به نقل از ایسنا، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، افراسیاب گراوند، سرپرست هیات دیرینه شناسی محوطه سوغانلو ۴، با بیان این خبر اظهار داشت: سومین فصل کاوش این محوطه در استان آذربایجان غربی، با هدف پی گردی سازه های معماری به دست آمده از فصل های گذشته در این محوطه آغاز شد؛ محوطه ای که یکی از مهمترین استقرارگاه های این حوضه آبگیر در یک دره میان کوهیِ باریک و روی بلندی های طبیعی است.
او با بیان این که این دره به علت وجود رودخانه زاب کوچک، استعداد و توانمندی کشاورزی و خاک حاصلخیز، شرایط زیست محیطی مناسبی را برای انسان های یکجانشین و تولیدکننده غذا از دوران قبل از تاریخ تا امروز فراهم نموده است، افزود: از طرفی این دره با داشتن مراتع و چراگاه های وسیع همواره شرایط مناسب را برای گروه های کوچرو و چراگرد فراهم نموده که حضور محوطه های مختلف در نزدیکی این رودخانه و هم روستاهای امروزی، دلیلی بر این مدعاست.
او با تاکید بر این که نتایج بهدست آمده و یافته های معماری به دست آمده از کاوش ها، نشان از اهمیت این محوطه در دوره های پیشین دارد، افزود: بر مبنای آثار معماری به دست آمده از آن می توان بیان کرد که این محوطه باستانی در دو دوره زمانی مورد استقرار و استفاده قرار گرفته است که این محوطه در دوره اول استقرار خود، دارای ساختارهای معماری سنگ چین بزرگ با فضاهای مختلف معماری بوده که در دوره های بعد بعنوان گورستان استفاده شد.
سرپرست این هیئت باستان شناختی تصریح کرد: تدفین های به دست آمده از کاوش، دارای خصوصیت های مشترک و همه آنها از ساختار معماری مشابهی برخوردار می باشند و تماماً در یک جهت و با اندکی اختلاف به صورت شرقی- غربی قرار گرفته اند.
گراوند با بیان این که ساختار این گورها با عنایت به شواهد موجود به صورت چاله ای است بگونه ای که آن چاله برای تدفین یک فرد به عمق ۴۰ تا ۵۰ سانتی متر کنده شده و جسد داخل آن قرار گرفته است، اضافه کرد: اجساد داخل این گورها همگی به پهلوی راست (رو به سمت جنوب) قرار گرفته و دست ها در کنار هم جمع شده اند و روی گورها چندین تخته سنگ و لاشه سنگ در یک ردیف چیده شده است.
این دیرینه شناس از نکات قابل توجه در این تدفین ها را قرار گرفتن یک قطعه آجر سالم یا حداقل تکه ای از یک آجر روی قبرها دانست و اضافه کرد: از هیچ یک از گورها یافته های فرهنگی شناسایی نشد، اما با عنایت به شواهد فوق، می توان اطمینان داشت که این تدفین ها متعلق به دوره اسلامی هستند، از طرفی ساختارهای کاوش شده ترانشه، معمولاً با قلوه سنگ های رودخانه ای و لاشه سنگ های شیستی ساخته شده اند و اکثریت قریب به اتفاق آنها دیوارهایی سنگی در راستاهای گوناگون هستند.
این دیرینه شناس با بیان این که ملات مورد استفاده در ساخت دیوارها، گل بوده و هیچ نوع اندودی روی سطوح پیرامونی خود ندارند، افزود: همه دیوارها و ساختارهای کاوش شده دارای قفل و بست بوده و دیوارهایی که در قسمت شرقی ترانشه و در بخش شیب دار و پرتگاه محوطه قرار گرفته اند. از جستجوهای این محوطه باستانی مجموعاً ۱۰ فضای معماری شناسایی شده که فضاهای کاوش شده به صورت راست گوشه با پلان مربع یا مستطیل هستند که به واسطه دیوارهای سنگی یک تا چند رجی و سه ردیفه از یکدیگر جدا شده اند.
گراوند تصریح کرد: این فضاها ورودی هایی به عرض ۸۰ تا ۱۱۰ سانتی متر هستند و معمولاً با لایه های فرسایشی پر شده اند و بر اساس گاه نگاری مواد فرهنگی بخصوص سفالینه ها و لایه های کاوش شده در ترانشه، مجموعاً همه فضاهای شناسایی شده متعلق به یک دوره استقراری (اشکانی) هستند.
منبع: onlytravel.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب