چهارباغ اصفهان؛
مرزهای مدیریت در فضاهای شهری
به گزارش فقط سفر چهارباغ خاطره انگیز و دوست داشتنی اصفهان مدتی است كه دستخوش تغییراتی شده است. تغییراتی كه می تواند این خیابان را به پاتوقی جذاب برای آخر هفته ها، خرید و تماشای فیلم بدل كند یا از آن خیابانی بی روح، خلوت و مرده بسازد. مدیریت شهری در این میان، نقشی كلیدی دارد.
سرزندگی، فعالیت اجتماعی، تنوع عملكردی، پویایی و مفاهیمی از این دست، بارها در نظریات خیلی از صاحب نظران شهری در ارتباط با كیفیت محیط شهری مطرح شده اند. مدیریت شهری در گام نخست باید بداند در كنار اهمیت كف پوش، بدنه و فرم ها، فعالیت های یك فضای شهری است كه بخش عمده این كیفیات را به ارمغان می آورد.
برای مثال خرده فروشی و به صورت مشخص، دست فروشی می تواند یكی از راهبردهای اجتماع پذیری فضاهای شهری باشد. اتفاقی كه تجربه آن در ایران نتایج مثبتی در مورد محبوبیت فضاها به دنبال داشته است. گردش در خیابان سی تیر، جمعه بازار پاركینگ پروانه در تهران و چهارباغ اصفهان در ماه رمضان (تجربه كوتاه مدت استقرار دكه های اغذیه فروشی) از تجربه های دل نشین افرادی هستند كه اوقاتی را در آن فضاها گذرانده اند. در كنار این تجربه شیرین، باید تهدیدهای فعالیت هایی از این دست را هم در نظر داشت. تهدیدهایی كه می توانند سبب آشفتگی و شلوغی بیش از اندازه فضا شوند، تولید ناامنی كنند، تنش اقتصادی به وجود آورند و به صورت كلی از كنترل خارج شده و تبدیل به معضلی جدید شوند.
تجربه اخیر در چهارباغ هر دو وجه را با هم به نمایش می گذاشت. با اینكه برای برخی نوشیدن چای، خوردن یك كاسه آش داغ، نان و پنیر و هندوانه یا دوغ و گوش فیل در كنار خانواده یا دوستان لذت بخش بود، اما رضایت بخشی از افراد تامین نمی شد. مثلا اختلال در عبور و مرور به علت ازدحام یكی از دلایل نارضایتی این دسته از شهروندان بود.
در این میان، مدیریت شهری و به صورت مشخص شهرداری باید تا چه حدی ورود پیدا كند؟ اگر مدیریت این دست فضاها فقط به صورت قهری بوده و از استقرار و فعالیت دست فروش ها جلوگیری شود؛ نتیجه آن فضایی بی روح و مرده خواهد بود. از سویی دیگر اگر نظارتی بر آنها نبوده و به حال خود رها شوند؛ اغتشاش، ناامنی و آشوب از نتایج آن خواهد بود. با این اوصاف، شهرداری می تواند چارچوب كلی را برای متقاضیان تعریف كند؛ بعنوان مثال، محل استقرار، نوع فعالیت، تركیب ظاهری مكان (شكل و فرم دكه ها) را تعیین كرده و این اجازه را به آنها بدهد تا محصول مورد نظر خویش را در قالب مشخص شده به فروش رسانند.
محدودیت هایی كه می تواند سبب ارتقای كیفیت و رضایت شوند. بعنوان مثال، اولویت فروش با محصولات تولید خانگی باشد كه نه تنها سبب حفظ شأن چهارباغ خواهد شد، بلكه به پشتیبانی از مشاغل خانگی هم كمك خواهد كرد؛ یا مشروط بر اینكه با شرایط مطلوب عرضه شوند این دكه ها می توانند مكان فروش و معرفی خوراك خاص شهر اصفهان به گردشگران باشند.
به عبارت دیگر، مدیریت در فضاهای شهری می تواند مانند شمشیری دو لبه عمل كند. شمشیری كه یك لبه آن با كنترل فعالیت ها و پاتوق ها به آنها نظم بخشد، مانع هرج و مرج فضا شود و از جانب دیگر با شناخت ظرفیت فضای شهری، مانع بارگذاری بیش از اندازه آنها شود
یاداشت از مریم كریمی آذر- پژوهشگر جهاد دانشگاهی واحد اصفهان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب