عضو هیئت علمی گروه گردشگری دانشگاه مازندران:
برخی آثار تاریخی مازندران به گردشگران معرفی نمی گردد
فقط سفر: عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران با اشاره به اینكه گردشگری میراث، ثروتی ناشناخته در مازندران است، اظهار داشت: حفظ مناطق تاریخی و بكر با داشتن دانش گردشگری و آگاهی جامعه محلی امكان پذیر است.
محمدحسن ذال در گفت وگو با ایسنا با اشاره به اینكه در حوزه گردشگری در این استان، جاذبه های فراوانی در مازندران وجود دارد كه هنوز خام و طبعیت محور است، اظهار نمود: از آنجایی كه آثار تاریخی در این استان تكرار شدنی نیست، باید از آنها به درست بهره برد.
وی با اشاره به اینكه بعضی از منابع تاریخی در این استان، به علت بكر بودن به گردشگران معرفی نمی گردد، خاطرنشان كرد: مهم ترین راهكار برای حفظ میراث، دانش محور كردن گردشگران و آگاهی جامعه محلی است و در مرحله بعدی، تبلیغات در مورد محل تاریخی كه برای بازدید گردشگران در نظر گرفته شد در اولویت قرار دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران در ادامه تصریح كرد: توزیع منطقی و درست گردشگرانی كه وارد استان می شوند، بهترین راهكار برای حفظ پایداری منابع و توزیع سود اقتصاد گردشگری می باشد تا از آن چهره ای زیباتر در مازندران ساخته شود.
وی ادامه داد: جاذبه های میراث در مازندران و در حوزه گردشگری هنوز به خوبی شناخته شده نیست ازاین رو برای جذب بیشتر توریست در این استان باید در اولویت مدیران قرار بگیرد.
شناخته شدن مازندران بعنوان قطب گردشگری از نظر تعداد گردشگر
ذال با اشاره به اینكه مازندران بعنوان قطب گردشگری از نظر تعداد توریست است، خاطرنشان كرد: فعالیت های فراوانی تابحال در حوزه گرشگری انجام شده است اما كافی نیست؛ مازندران سراسر پر از جاذبه های گردشكری است و باید در مدیریت جمعیت توریست نسبت به دیگر استان ها سرآمد باشیم.
وی بیان كرد: مازندران در مقابل استان های دیگری همچون اصفهان از نظر مدیریت گردشگری به خوبی عمل نكرده و این مانع به شخص یا ارگان خاصی مربوط نیست بلكه كلیات این چرخه گردشگری در این استان نیازمند مدیریت كامل و درستی از افراد جامعه محلی تا خود گردشگران است.
عضو هیئت علمی گروه گردشگری دانشگاه مازندران اظهار نمود: با نگاهی اولویت محور و شناختن جاذبه های گردشگری از دریا، جنگل، جلگه تا كوهپایه ها، جاذبه های گردشگری میراث و معماری های سنتی بسیاری مانند قلعه ها، آرامگاه های تاریخی و بناهای مختلف بخصوص در ساری و آمل در وجود دارد.
استاد دانشگاه مازندران با تاكید بر اینكه مكان هایی كه به آنجا بافت فرسوده می گوییم، در واقع بافت فرهنگی ما هستند، خاطرنشان كرد: به صورت مثال منطقه آب انبارنو ساری كه تنوعی از بناهای تاریخی بوده در واقع فرهنگی بودن ساری را القا می كند اما در حوزه گردشگری جایگاه كمی دارد.
كنترل و جهت دهی بینش گردشگران نسبت به میراث مازندران
ذال با اشاره به اینكه در دنیا میراث مبحث مهمی برای صنعت گردشگری می باشد، تصریح كرد: به صورت مثال زمانی كه در چشمه باداب سورت ماشین می شویند، نگاه كارشناسان میراث به توریست و شیوه برخورد با آنها به خطا می رود، این نگاه، نگاهی همراه با ترس برای حفاظت از میراث های تكرار نشدنی است كه در استان وجود دارد.
استاد دانشگاه مازندران در ادامه توضیح داد: بعنوان مثال منطقه گوهر تپه كه در تاریخ دیرینه شناسی شرق مازندران و شمال كشور بسیار مهم بوده، اگر توریست با دانش و بینش وارد منطقه شود نه تنها تخریب نمی كنند بلكه سبب پایداری آن هم می گردد ازاین رو مدیریت در گردشگری و میزان ورود توریست حائز اهمیت می باشد.
عضو هیئت علمی مازندران اظهار نمود: در منطقه بلده نور، مكان تاریخی با نام قلعه پولاد و خانه خان بابا خان كه یكی از آثار تاریخی دوره پهلوی-قاجار است، وجود دارد كه برای افراد محلی و كمی از گردشگران شناخته شده و از آنجا بازدید می كنند ازاین رو برای حفظ اینگونه بناها نیاز داریم تا توریست دانش لازم را پیدا كرده و با مدیریت درست این بنا كه محلی بسیار جذاب برای گردشگری می باشد حضور یابد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب