بررسی وضعیت معماری موزه های ایران
فضای عرضه آثار موزه لوور در تهران مناسب نبود
فقط سفر: «ما موزه هایی داریم كه قبل از انقلاب ساخت آن ها شروع شده اما هنوز تمام نشده است. نگرانی من و شما در این زمینه كافی نیست، بلكه باید برای تمام شدن كارهای نیمه كاره برنامه ریزی شود.»
محمد ناصری پور ـ معمار و نقاش ـ در گفت وگو با ایسنا درباره وضعیت معماری موزه های ایران اظهار نمود: من عضو كمیته فنی موزه های میراث فرهنگی و ایكوم هستم. تخصص من معماری موزه از سیر تا پیازش است و حدود ۲۵ سال است تلاش می كنم تشكیلاتی را بنیان بگذاریم كه مسائلی را كه به موزه و هنر مرتبط می باشد، پوشش بدهیم؛ بعنوان مثال اگر كسی می خواهد حراج برگزار كند یا موزه را چیدمان كند یا مرمت تابلو انجام بدهد بتوانند در آن تشكیلات با مشاورها صحبت كند و از آن ها طرح بگیرد. اما من هیچ وقت نتوانستم در این زمینه نتیجه بگیرم، این كار یك نفر نیست و مجموعه و سرمایه و افراد خبره لازم دارد.
این معمار با تاكید بر اینكه «ما توان طراحی موزه داریم»، مثال زد: موزه قرآن كه بعد از انقلاب طراحی شده است، بی نظیر است كه با دیدن آن شگفت زده می شوید.
با این حال ناصری پور به موزه های نیمه تمام اشاره نمود و اظهار داشت: ما موزه هایی داریم كه قبل از انقلاب ساخت آن ها شروع شده اما هنوز تمام نشده است. نگرانی من و شما در این زمینه كافی نیست. باید برای تمام شدن كارهای نیمه كاره برنامه ریزی شود؛ ما نسبت به جمعیت هنرمندان و علاقه مندان به هنر فضای نمایشی كافی نداریم. آثار موزه لوور در تهران در فضایی عرضه نشد كه در شأن آن ها باشد. در نتیجه آثاری كه ایران آوردند، ابعاد كوچكی داشتند كه بتوان آن ها را نمایش داد. این فضا باید در ایران به وجود بیاید كه دانشجوها بتوانند آثارشان را ارائه نمایند و به فارغ التحصیل ها انرژی بدهیم كه دنبال كار را رها نكنند.
ناصری پور اظهار داشت: حدود پنج سال پیش من از موزه هنرهای معاصر تهران بازدید كردم از من خواسته شد طرحی برای بازسازی و مرمت آن عرضه بدهم. ظاهر ساختمان موزه یك مقوله فكر شده و تمام شده است و ما امكان اضافه كردن چیزی به موزه هنرهای معاصر نداریم. برای همین چیزی حدود ۱۰ سال پیش طرحی عرضه شده بود كه بین موزه فرش و موزه هنرهای معاصر تهران، «نشنال گالری» ساخته شود؛ البته طرح كلی این كار به ساماندهی پارك لاله برمی گردد. این طرح شامل سالن های نمایش مختلفی بود كه جوان ها بدون پرداخت هزینه بتوانند آثارشان را به نمایش بگذارند و حراجی در مكانی بنیادی تر ارائه شود. این طرح عرضه شده بود كه احتیاج های نمایشی و ارتباط با هنرمندان را برآورده كند چونكه خیلی گسترده بود.مشاور طرح از من برای این پروژه دعوت كرده بود و می خواست آن را اجرایی كند.
این هنرمند با اشاره به «بدون هزینه» بودن نشنال گالری، بیان كرد: هم اكنون گالری ها ۴۰ درصد از فروش آثار هنرمندان را می خواهند، با یك هنرمند نامدار كاری نداریم اما یك دانشجو چگونه ۴۰ درصد نتیجه كارش را به گالری دار بدهد؟ معمولا در هر كشوری نشنال گالری وجود دارد. بخشی از آن به موزه ثابت اختصاص دارد و بخشی نمایشگاه فصلی است.
او افزود: من هر جا توانستم با مسئولان در این زمینه صحبت كردم. وقتی برای طرحی انرژی گذاشته می گردد باید اجرایی شود، وگرنه چنین طرحی به چه دردی می خورد؟
ناصری پور در پاسخ به اینكه چرا چنین فضاهایی ساخته نمی شود؟ بیان كرد: من آدم سیاسی نیستم و دانشی هم در این زمینه ندارم و بعنوان یك هنرمند فقط می توانم تقاضایم را بگویم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب